oświadczenie PIT-2

Zgodnie z ogólnymi zasadami składania oświadczeń i wniosków sformułowanymi w art. 31a ustawy o PIT:

• podatnik ma obowiązek wycofać lub zmienić złożone uprzednio oświadczenie lub wniosek, jeżeli uległy zmianie okoliczności mające wpływ na obliczenie zaliczki,
• wycofanie i zmiana złożonego uprzednio oświadczenia lub wniosku następuje w drodze nowego oświadczenia lub wniosku,
• jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie (wniosek) mające wpływ na obliczanie zaliczki, płatnik uwzględnia to oświadczenie (wniosek) najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym je otrzymał,
• oświadczenie i wniosek mające wpływ na obliczenie zaliczki zasadniczo dotyczą również kolejnych lat podatkowych,
• po ustaniu stosunku prawnego stanowiącego podstawę dokonywania przez płatnika świadczeń podatnikowi, płatnik przy obliczaniu zaliczki pomija oświadczenia i wnioski złożone uprzednio przez podatnika, ale z wyjątkiem wniosków, o których mowa w art. 32 ust. 6 i 8 oraz art. 41 ust. 11 ustawy o PIT, czyli dotyczących rezygnacji ze stosowania ulgi dla młodych lub kosztów uzyskania przychodów – „ twórczych” albo pracowniczych (art. 31a ust. 7 ustawy o PIT).

Z art. 31c ustawy o PIT wynika, że:

• płatnik (m.in. pracodawca i zleceniodawca) nie pobiera zaliczek na podatek, jeżeli podatnik złoży mu wniosek o niepobieranie zaliczek w danym roku podatkowym,
• podatnik może złożyć taki wniosek, jeżeli przewiduje, że uzyskane przez niego dochody podlegające opodatkowaniu według skali podatkowej nie przekroczą w roku podatkowym kwoty 30.000 zł,
• w przypadku uzyskania przez takiego podatnika dochodów podlegających opodatkowaniu według skali podatkowej przekraczających u tego płatnika w roku podatkowym kwotę 30.000 zł, płatnik oblicza zaliczki bez pomniejszania określonego w art. 31b ustawy o PIT.

Jak przypomina fiskus: „Sam fakt ustania stosunku prawnego pomiędzy stronami danej umowy nie powoduje, że strony tego stosunku przestają być w relacji płatnik-podatnik. Literalne brzmienie przepisu nie wyklucza możliwości składania wniosków i oświadczeń po ustaniu stosunku prawnego będących podstawą wypłaty podatnikowi należnych mu świadczeń. [A zatem] po ustaniu danego stosunku prawnego podatnik nie traci uprawnień do złożenia płatnikowi oświadczeń i wniosków, które mogłyby mieć wpływ na obliczenie zaliczki na podatek dochodowy od świadczeń dokonywanych po ustaniu ww. stosunku. Należy również mieć na uwadze, że omawiany art. 31a ust. 7 [ustawy o PIT] odnosi się w swej treści do „podatników”, a więc nie tylko do pracowników, ale również do zleceniobiorców, stron umów o dzieło, czy innych, a zatem po ustaniu każdego stosunku prawnego łączącego podatnika z płatnikiem, podatnik ma możliwość złożenia wniosku/oświadczenia mającego wpływ na obliczenie zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych” [uzupełnienia i podkreślenie Autora] (interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 19 czerwca 2023 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4011.361.2023.1.TR).

W przypadku uzyskiwania w danym miesiącu przychodów od więcej niż jednego płatnika podatnik może złożyć oświadczenie o stosowaniu pomniejszenia, jeżeli:

1)    łączna kwota pomniejszenia stosowana przez wszystkich płatników w tym miesiącu nie przekracza kwoty stanowiącej 1/12 kwoty zmniejszającej podatek oraz

2)    w roku podatkowym podatnik za pośrednictwem płatnika nie skorzystał w pełnej wysokości z pomniejszenia kwoty zmniejszającej podatek, w tym również gdy złożył wniosek o niepobieranie zaliczek w danym roku podatkowym, o którym mowa w art. 31c ustawy o PIT.

Natomiast w przypadku uzyskiwania przez podatnika w danym miesiącu od tego samego płatnika przychodów z różnych tytułów płatnik stosuje do tych przychodów złożone oświadczenie o stosowaniu pomniejszenia, przy czym łączna kwota pomniejszenia zastosowana w tym miesiącu przez tego płatnika nie może przekroczyć kwoty wskazanej w tym oświadczeniu.

Formularz PIT-2 na 2023 r.

Od 1 stycznia 2023 r. zasadą jest, że oświadczenie o zmniejszeniu zaliczek na podatek od wynagrodzeń można złożyć płatnikowi na zasadach, które u niego obowiązują. Płatnik może bowiem wyznaczyć inny sposób przyjmowania oświadczeń i wniosków mających wpływ na wysokość zaliczki na podatek (np. poprzez elektroniczny system kadrowo-płacowy, czy opracowane na piśmie wzory takich oświadczeń i wniosków).

Z art. 31a ust. 2 ustawy o PIT wynika zaś, że oświadczenia i wnioski o zmniejszenie zaliczek można składać według ustalonego wzoru, w tym przypadku czyli PIT-2, ale w tej formie podatnik może je złożyć tylko wtedy, gdy nie złożył oświadczeń i wniosków w inny sposób wskazany przez płatnika.